We zitten nu in Ubud en hebben weer internet.

Het was even schrikken want de laptop deed niks meer, maar Joost kreeg m weer aan de praat, dus de verhalen kunnen weer door.

Eerst nog een verslag van onze dagen in Lovina.

Op dinsdag gingen we een sawa trekking doen.

We begonnen in Lovina, waar we in een Bemo stapten, dit is plaatselijk het goedkoopste vervoermiddel, een klein minibusje, wat helemaal vol geduwd wordt.

Met dit busje reden we naar een lokale markt, waar weer van alles te zien was. Vers fruit, vlees met vliegen en stinkende vis. Wel leuk om te zien, maar af en toe wat minder om te ruiken.

Daarna stapten we weer in de Bemo, waarna we werden gedropt op de plek waar de trekking begon.

We gingen door woud heen en kregen allerlei vruchten te zien, die daar groeien, mango's, jackfruit, ananas, cacao, maar ook allerlei kruiden zoals tamarinde, kruidnagel, gember en nog veel meer.

Sommige konden we zo van de boom af proeven.

Toen we helemaal waren afgedaald, kwamen we bij een rivier, waar we doorheen moesten om over te steken. We koelden hierdoor lekker af.

Joost, Roel en Tim hebben er ook nog gezwommen.

Daarna begon de klim omhoog richting sawa's.

Boven kregen we schitterende uitzichten te zien en zagen we de lokale mensen aan het werk op de sawa's.

Tussen de middag stopten we in een kampong, waar de ouders van de gids wonen. Hier kregen we allerlei Balinese lekkernijen zoals gebakken banaan, kokoscake, kleefrijst, verse kokosmelk en koffie of thee.

Deze mensen hadden allerlei beesten, kippen, varkens met biggetjes, koeien met kalfjes en jonge poesjes, dus Tim vermaakte zich opperbest.

Alles werd uitgebreid aan ons laten zien en we hebben alle dieren geaaid of vast gehad.

Het was heel leuk en de mensen waren heel gastvrij. De vader ging nog voor ons spelen op een Balinese xylofoon, echt heel leuk.

Na deze leuke en lekkere lunch, gingen we weer verder met de tocht.

De tocht liep nu langs wat tempeltjes en eeuwenoude bomen om vervolgens na wat stevige klimmetjes te eindigen in een dorpje, waar we dorstig wat cola kochten bij de plaatselijke warung.

We wachtten hier op een Bemo die ons weer naar het hotel zou brengen.

Helaas werd Tim in deze Bemo wagenziek, dus zijn tocht eindigde wat minder leuk.

De volgende dag hadden we de dolfijnen op het progamma staan.

Wij hebben dit al 4 keer eerder gedaan, maar het blijft leuk, dus ook wij gingen weer mee.

Tim was weer opgeknapt, dus om half 7 's morgens gingen we richting strand.

Onze kapitein (Kadek) stond al klaar met een vriend en we voeren met 2 bootjes weg op zoek naar de dolfijnen. We knepen m een beetje want een ander gezin in ons hotel, had maar 2 dolfijnen gezien de dag ervoor, omdat de zee toen vrij wild was, maar wij hadden wat de zee betreft alvast geluk, want die was mooi glad.

Na ongeveer 45 minuten kwamen we op een plek waar vele bootjes rondvoeren, maar zero dolfijnen.

Na ongeveer 10 minuten zagen we een aantal dolfijnen, niet echt veel, maar toch wat.

Onze kapitein was niet tevreden en zei verder te gaan zoeken.

We hadden dezelfde kapitein als vorig jaar, we hadden hem speciaal opgezocht, omdat hij zijn hele leven hier al woont en omdat hij ons vorig jaar zoveel dolfijnen had laten zien en lekker lang met ons op zee bleef, als alle andere bootjes al weg zijn.

We voeren dus van de groep bootjes weg, maar onze kapitein had via zijn mobiel contact met iemand en die vertelde, dat de kant die wij nu opgingen ook niets was.

Dan gaan we verder zei Kadek en hup, we voeren verder de zee op. Hij tuurde continu de zee op en gaf opeens een brul : overthere, nou en wat we toen weer zagen............ honderden dolfijnen recht voor ons. Hij voer er naar toe en op een gegeven moment zaten we midden tussen de groep.

Overal waar we keken zag je dolfijnen, voor ons, naast ons, achter ons, echt overal. Het was weer geweldig.

We hebben wel een uur rondgevaren tussen waarschijnlijk verschillende groepen, maar ze speelden met ons. Als wij achter ze aan gingen, gingen ze de andere kant op en als wij dan die kant opgingen gingen de dolfijnen weer de andere kant op, maar ze bleven wel om ons heen.

Ze zwommen onder de boot door, of sprongen voor de boot uit. Het was echt super.

Maar alleen superlastig om een mooie foto te maken, maar we hebben er wel een aantal en de filmpjes zijn ook goed gelukt.

Om ongeveer een uurtje of 9 gingen we zeer tevreden weer terug naar het hotel, waar we de rest van de dag lekker lui bij het zwembad hebben gezeten.

Joost en Roel zijn wel die middag nog wezen vissen, weer met Kadek.

Joost ving er 14 en Roel ving er 6. Ook heeft Joost een Morene gevangen, die er angstaanjagend uitzag en ook heel hard blies ( zoals een kat kan blazen) Hij staat op de foto, dus geen visserslatijn.

De volgende dag zijn Joost en Roel op een snorkeltrip richting Menjangan Island geweest.

Wij deden dit niet, omdat je dan alleen maar op zee zit en niet aan de kant kan. Als je dan dus zeeziek wordt dan kun je nergens heen. Dit zagen we niet zitten.

Ze hebben een leuke trip gehad en veel gezien.

's Avonds hebben we nog een keer gegeten bij Sawa Lovina, want de volgende dag was het tijd om te vertrekken n aar Ubud.

Oh ja, er is ook nog een BN'er gespot, Simon, van Nick en Simon, was ook in Lovina, met zijn vrouw/vriendin. We hebben geen foto, het andere stel wel.

Vrijdagochtend om 9 uur zijn we richting Ubud vertrokken.

We namen de toeristische route, zodat we nog wat zouden zien onderweg.

We zijn gestopt op een plek, waar ze laten zien hoe de bekende Luwak koffie wordt gemaakt.

Dat is koffie die gemaakt wordt van de uitwerpselen van een Civetkat. (hoe verzinnen ze het)

Maar deze koffie is dus een echte delicatesse en 1 kopje hiervan betaal je in bijvoorbeeld London of New York meer dan 75 dollar voor.

We hebben gezien hoe ze deze koffie maken en Roel en Joost hebben een kopje ervan genomen.

Overigens is deze Civetkat een nachtdier en in Lovina leven er 3 rond het hotel, die we dus 's nachts regelmatig op het dak hadden daar.

Verder hebben we weer allerlei fruitbomen gezien onderweg, teakhout, bamboe, een uitzicht op de vulkaan en veel meer.

Ook hebben we weer wat inkopen gedaan in de businesstreet van Tengalalang en de koffers zijn weer overvol. ( dat wordt nog wat op de terugweg)

Vandaag zaterdag 24 juli gaan we Ubud verkennen, we gaan naar de markt en naar de apen. (ja er zijn toch mensen die per se hun familie willen bezoeken)